نسخه الکترونیکی کتاب گیاه درمانی در کتابراه

کتاب گیاه درمانی نوشته‌ی رودولف فریتز ویس و فولکر فینتلمن اثری کاربردی است که علاوه بر معرفی این علم، مواردی کاربردی برای پیشگیری و درمان برخی از بیماری‌ها و حتی داشتن زندگی سالم به شما ارائه می‌دهد.

گیاه درمانی علمی کهن است که به درمان و پیشگیری از بیماری‌ها با استفاده از گیاهان گوناگون گفته می‌شود. نکته‌ی مهم در علم گیاه درمانی به این حقیقت بازمی‌گردد که قسمت‌های مختلف گیاه و مواد تهیه شده از گیاهان، خواص متنوعی دارند. گیاهانی که به شکل سنّتی در گیاه درمانی مورد استفاده قرار گرفته‌اند اصطلاحاً گیاهان دارویی نامیده می‌شوند. یکی از اصول مهم در گیاه درمانی این است که این گیاهان و یا بخش‌های مورد استفاده از آن‌ها در درمان باید کارایی مناسبی داشته باشند. هر گیاه دارای یک ساختار کمپلکس شیمیایی است و جداسازی و تعیین خواص شیمیایی اجزای گیاه یکی از موضوعات بسیار مهم در گیاه درمانی می‌باشد.

کتاب گیاه درمانی (Herbal medicine) نیز شما را با بخشی از این موارد آشنا می‌کند. شاید به نظرتان بیاید که کتاب پیش رو اطلاعات زیادی را در اختیارتان قرار می‌دهد اما مسائل مطرح شده در این کتاب در مقابل دانش حقیقی گیاه درمانی مانند قطره‌ای در برابر دریا است. کتاب حاضر، اثری کاربردی است که می‌تواند به شما در درمان برخی مشکلات یاری برساند و مقدمه‌ای برای مطالعه‌ی کتاب‌های تخصصی‌تر باشد.

علم گیاه درمانی، دانشی بسیار کهن است اما همچنان از این روش استفاده می‌شود؛ به عنوان مثال علاقه به استفاده از گیاهان دارویی در ایالات متحده امریکا وسایر کشورهای اروپایی رو به افزایش است. در یک نظرسنجی در آمریکا مشخص شد که ۴۹ درصد افراد بالغ در عمر خود حداقل یک گیاه دارویی و ۲۴ درصد مردم آمریکا نیز به صورت منظم از گیاهان دارویی مصرف کرده‎اند. البته این مصرف کنندگان از گیاهان دارویی برای جلوگیری یا درمان امراض کم اهمیت استفاده می‎کنند، اما به تازگی استفاده از این گیاهان برای درمان بیماری‎های مهم‌تر و اصلی نیز گسترش یافته است.

رودولف فریتز ویس (Rudolf Fritz Weiss) و فولکر فینتلمن (Volker Fintelmann) از اضافه گویی پرهیز می‌کنند و هر آنچه به نظرشان کاربردی است به صورت خلاصه در این کتاب جای داده‌اند تا شما بتوانید از این علم بهره‌مند شوید.

در بخشی از کتاب گیاه درمانی می‌خوانیم:

مبدأ پیدایش گیاهان دارویی به زمانهای زیادی قبل از گیاه درمانی بر می‌گردد به این صورت که در بسیاری از موارد، استفاده از گیاهان دارویی موجود در علم طب به چندین هزار سال قبل می‌رسد. چین، تبت و هندوستان دارای نمونه‌هایی از گیاهان دارویی می‌باشند که تعداد کمی از مجموعه گیاهان دارویی عصر قدیم را دربرمی‌گیرد. بسیاری از اطبایی که در این زمینه کار می‌کرده‌اند نیز بومی آفریقا، آمریکای شمالی، آمریکای جنوبی و یا اقیانوسیه بوده‌اند و به همین دلیل امروزه بسیاری از مردم این مناطق از همان داروهای قدیمی در گیاه درمانی جدید استفاده می‌نمایند. از این گیاهان می‌توان به گیاه سرخارگل با نام علمی (Echinacea purpurea) و پنجه شیطان با نام علمی (Harpagophytum procumbens) اشاره کرد.

کشیش‌های پزشک در مصر و یونان قدیم مانند جالینوس (تنها پزشک مارکوس آرلیوس، امپراتور روم قدیم)، Hildegard Von Bingen (راهبه بزرگ و شفابخش) و پاراسلسیوس (پزشک سویسی) همگی جزو افرادی بودند که از قدرت گیاهان و چگونگی استفاده از گیاهان برای درمان بیماران آگاهی داشته‌اند. پزشکان معروف قرن نوزدهم مانند کریستوف ویلهلم ون هافلند (۱۸۳۶- ۱۷۶۲)، کارل گوستاو کاروس (۱۸۶۹- ۱۷۸۹) و سباستین نیپ (۱۸۹۷- ۱۸۲۱) بطور منظم و مدون از گیاهان دارویی یا گیاهان دارویی استفاده می‌کرده‌اند. تفاوتهای عمده در علایم بیماری که سبب استفاده از گیاهان دارویی متفاوت می‌گردیده است بطور مشخص به دست نوشته‌های هزاره‌های اول یا قبل از آن بر می‌گردد.

از نقطه نظر علم پزشکی جدید بسیاری از علایم مذکور در این نوشته‌ها، غیرتخصصی، غیرعلمی و یا مبهم است زیرا ما قادر به درک ماهیت این دوران و بیماریهای آن نمی‌باشیم که این حالت در مورد کارهای پارسلیسیوس بیشتر مشخص است. اما باید گفت که رد کردن یا نشناختن بسیاری از علایم و قراردادن بعضی از علایم بیماری در گروه استثنائات در آن زمان ناشی از تعصب آنها نبوده است و باید پذیرفت که متخصصان آن زمان درباره ارتباط بین بیماریها و اختلاف بین مردم، طبیعت و دیگر مسائل اطلاعات بسیار کمتری نسبت به متخصصان عصر حاضر داشته‌اند.

کتاب الکترونیکی گیاه درمانی منتشر شد