تغذیه گیاه

تغذیه گیاه

what-are-best-nutrients-growing تغذیه گیاه

تغذیه گیاه

اجزاء تشکیل‎دهنده گیاه

گیاه تازه شامل حدود ۸۰ تا ۹۵ درصد آب است. درصد دقیق آب به نوع گیاه و تورم گیاه در زمان نمونه‎برداری بستگی دارد که ناشی از زمان روز، مقدار رطوبت در دسترس خاک، دما، جهت باد و سایر عوامل است. بخاطر تنوع در وزن تازه، بررسی‎های شیمیایی گیاه معمولاً بر پایه ماده خشک است. گیاه تازه در دمای ۷۰ درجه سانتیگراد در مدت ۲۴ تا ۴۸ ساعت خشک می‌شوند. وزن خشک باقیمانده در حدود ۱۰ تا ۲۰ درصد وزن تازه اولیه گیاه است. ۹۰ درصد وزن خشک بیشتر گیاهان شامل سه عنصر کربن (C)، اکسیژن (O)، هیدروژن (H) است. آب، هیدروژن و اکسیژن گیاه را تأمین می‎کند و همچنین اکسیژن از دی‌اکسید‌کربن اتمسفر همانطور که کربن بدست می‎آید، تأمین می‎شود. چون تنها ۱۵ درصد وزن تازه یک گیاه، ماده خشک است و ۹۰ درصد آن شامل کربن، اکسیژن و هیدروژن است، پس تمام عناصر باقی‎مانده در گیاه به سختی ۵/۱ درصد وزن تازه گیاه است (۰۱۵/۰=۱/۰Ï۱۵/۰) .

۲-۲٫ عناصر ضروری و معدنی

هنگامی که در مجموع ۹۲ عنصر معدنی طبیعی شناخته شده بود، تنها ۶۰ عنصر در گیاهان مختلف پیدا شده است. با وجودی که بسیاری از این عناصر در رشد گیاه مهم نیستند، ریشه‎های گیاه تا حدودی تمام مواد محلول در خاک را جذب می‎کنند. چون گیاهان دارای توانایی انتخاب میزان جذب یون‎های مختلف هستند، جذب معمولاً به نسبت مستقیم مواد غذایی قابل دسترس نمی‎باشد. به علاوه انواع مختلف گیاهان در توانایی انتخاب و جذب یون‎های مشخص، متفاوت هستند.

یک عنصر باید هر سه شرط زیر را دارا باشد تا در رشد گیاه مهم شمرده شود: ۱- گیاه نتواند در غیاب آن عنصر چرخه زندگی‎اش را تکمیل کند. ۲- تاثیر عنصر باید خاص باشد. هیچ عنصر دیگری نتواند تمام آثار آن را ایجاد کند. ۳- عنصر بایستی بطور مستقیم در تغذیه گیاه موثر باشد یعنی در بخشی از متابولیت ضروری و یا برای فعالیت یک آنزیم ضروری لازم باشد یا با اثر سمّی یک عنصر دیگر مقابله کند. تنها ۱۶ عنصر برای رشد گیاهان مهم شناخته شده است. آنها به دو دسته عناصر پرمصرف Macronutrients) (Macroelements, (آنهایی که به مقدار زیاد لازم هستند) و عناصر کم‎مصرف (Micronutrients) (عناصر کمتر یا ناچیز یا ریزمغذی) یعنی آنهایی که به مقدار کمتری لازم هستند تقسیم می‎شوند.

عناصر پرمصرف شامل کربن (C)، هیدروژن (H)، اکسیژن (O)، نیتروژن (N)، فسفر (P)، پتاسیم (K)، کلسیم (Ca)، گوگرد (S) و منیزیم (Mg) و عناصر کم مصرف (ریزمغذی) شامل آهن (Fe)، کلر (Cl)، منگز (Mn)، بور (B)، روی (Zn)، مس (Cu) و مولیبدن (‎Mo) می‎باشند. غلظت نسبی این عناصر در بیشتر گیاهان در جدول ۲٫۱ آمده است.

هر چند بیشتر گیاهان عالی تنها به ۱۶ عنصر ضروری نیاز دارند، اما برخی گیاهان به عناصر دیگری نیز احتیاج دارند. آنها ممکن است عناصر دیگر را جذب کنند هر چند برای رویش طبیعی به آن نیازی نداشته باشند.

سیلیسیوم (Si)، نیکل (Ni)، آلومینیوم (Al)، کبالت (Co)، وانادیوم (V)، سلنیوم (Se) و پلاتین (Pt) برخی از موادی هستند که مقدار کمی از این عنصرها توسط گیاهان جذب می‎شوند و در رویش آنها استفاده می‎شوند. گیاهان خانواده بقولات از کبالت برای تثبیت نیتروژن استفاده می‎کند و نیکل امروزه به عنوان یک عنصر لازم برای اوره‎آز (آنزیم تجزیه‎کننده اوره به کربنات آمونیوم) لازم است، شمرده می‎شود. سیلیسیوم برای گیاه لازم است. این عنصر منجر به افزایش قدرت بافت‎ها و مقاومت دربرابر صدمات قارچی می‎شود، بخصوص در خیار که امروزه اضافه کردن  ppm100 به محلول غذایی با استفاده از سیلیکات پتاسیم متداول است. وانادیم با مولیبدن (Mo) عمل می‎کند و می‎تواند جانشین آن بشود. پلاتین می‎تواند رشد گیاهان را تا ۲۰% افزایش دهد البته در صورتی که بصورت مواد شیمیایی خالص (مواد آزمایشگاه) که دارای ناخالصی مانند کودهای تجاری نیست، استفاده شود. ولی در مقدار بسیار کم هم بسیار سمی است، بنابراین هنگام استفاده باید مراقب بود. معمولاً پرورش‎دهندگان تجاری از نمک‎های کود شامل بسیاری از عناصر فوق در مقادیر ناچیز استفاده می‎کنند.

نقش عناصر ضروری در جدول ۲-۲ خلاصه شده است. تمام آنها در ساخت و تخریب متابولیت‎های (مواد حاصل از سوخت و ساز) مختلف لازم برای رشد گیاه نقش دارند. بسیاری در آنزیم‎ها و کوآنزیم‎ها که میزان واکنش‎های زیست – شیمیایی را تنظیم می‎کنند، یافت می‎شوند، بقیه در ترکیب‎های حفظ انرژی و ذخیره غذا مهم هستند.

وظایف عناصر ضروری در گیاه

۱- نیتروژن

بخشی از تعداد زیاد ترکیبات آلی ضروری شامل آمینواسیدها، پروتئین‎ها، کوآنزیم‎ها، اسیدهای نوکلوئیک و کلروفیل می‎باشد.

۲- فسفر

قسمتی از ترکیبات آلی مهم شامل فسفات قندی، ATP (آدنوزین ‎تری ‎فسفات)، اسید نوکلوئیک، فسفولیپیدها و بعضی از کوآنزیم‎ها می‎باشد.

۳- پتاسیم

بعنوان یک کوآنزیم یا فعال‎کننده برای بسیاری از آنزیم‎ها عمل می‎کند (مانند پیرووات کیناز). تشکیل پروتئین نیازمند مقدار زیاد پتاسیم است. پتاسیم سبب تشکیل ساختار پایداری در داخل سلول گیاهی نمی‎شود.

۴- گوگرد

در بسیاری از ترکیب‎های آلی شامل اسیدهای آمینه و پروتئین شرکت دارد. کوآنزیم ویتامین A و ویتامینهای تیامین و بیوتین دارای گوگرد می‎باشند.

۵- منیزیم

قسمت مهم از مولکول کلروفیل بوده و برای عملکرد بسیاری از آنزیم‎ها شامل مراحل شکستن پیوند ATP ضروری است. برای حفظ ساختار ریبوزوم‎ها ضروری است.

۶- کلسیم

معمولاً به شکل کریستال‎های اکسالات کلسیم در واکوئل‎ها وجود دارند. در دیواره سلولی به شکل پکتات کلسیم سبب چسبندگی دیواره‎های اولیه سلول‎های مجاور می‎شود. برای نگهداری غشاء لازم است و قسمتی از آنزیم آلفا آمیلاز است. گاهی به همراه منیزیم سبب فعال کردن آنزیم‌ها می‎شود.

۷- آهن

برای سنتز کلروفیل ضروری است و قسمت مهمی از سیتوکروم‎ها است که بعنوان حامل الکترون در فرایند فتوسنتز و تنفس عمل می‎کند. قسمت ضروری از واکنش فردوکسین (Ferredoxin) و احتمالاً آنزیم کاهنده نیترات می‎باشد.

۸- کلر

برای انجام فتوسنتز مورد نیاز است زیرا در هنگام تولید اکسیژن از آب بعنوان آنزیم فعال‎کننده عمل می‎کند.

۹- منگنز

سبب فعال شدن یک یا چند آنزیم در فرایند تشکیل اسیدهای چرب، آنزیم‎های مسئول در تشکیل DNA و RNA و آنزیم ایزوسیترات دهیدروژناز در چرخه کربس می‎شود. بطور مستقیم در فرایند فتوسنتز و گرفتن اکسیژن از آب و احتمالاً در تشکیل کلروفیل دخالت دارد.

۱۰- بُر

نقش آن در گیاه چندان مشخص نیست. احتمالاً در حرکت کربوهیدرات‎ها در آوندهای آبکش نقش دارد.

۱۱- روی

برای تشکیل هورمون ایندول استیک اسید مورد نیاز است. سبب فعال شدن آنزیم‎های الکل دهیدروژناز، اسید لاکتید دهیدروژناز، اسید گلوتامیک دهیدروژناز و کربوکسی پپتیداز می‎شود.

۱۲- مس

به عنوان حامل الکترون و قسمتی از برخی آنزیم‎ها عمل می‎کند. قسمتی از پلاستوسیانین بوده که در فرایند فتوسنتز نقش داشته و همچنین در آنزیم پلی فنیل اکسیداز و نیترات ردوکتاز وجود دارد. احتمالاً در تثبیت ازت نقش دارد.

۱۳- مولیبدن

بعنوان حامل الکترون در تبدیل نیترات به آمونیوم نقش دارد. در تثبیت ازت ضروری است.

۱۴- کربن

تشکیل‎دهنده تمامی اجزاء آلی موجود در گیاه می‎باشد.

۱۵- هیدروژن

به همراه کربن در تمام اجزاء آلی تشکیل‎دهنده گیاه وجود دارد. در برخی تبادلات بین گیاه و خاک نقش مهمی دارد.

۱۶- اکسیژن

سازنده بسیاری از ترکیبات آلی در گیاهان می‎باشد. فقط معدودی از ترکیبات آلی مانند کاروتن فاقد اکسیژن است. همچنین در تبادل یونی بین ریشه و بستر کشت نقش دارد.

منبع : کتاب کشت هیدروپونیک نوشته هوارد ام رش ترجمه ساسان جعفرنیا

نوشتن دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

شما ممکن است از این برچسب ها و خصوصیات HTML استفاده کنید:

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>

muğla escort Escort bayan aydın escort çanakkale escort balıkesir